دلیل اصلی بی میلی زنان به رابطه زناشویی
اگر مردی از نظر وضعیت سلامتی دچار مشکلات جنسی از قبیل زود انزالی، اختلال نعوظ یا اختلالات روانی باشد که توانایی و مهارت های لازم را برای ایجاد یک رابطه جنسی ندارد، ممکن است به تدریج در چنین رابطه ای به دلیل اینکه زن ارگاسم را تجربه نمی کند نسبت به برقراری رابطه بی میل شود
در شرایطی هم که زوجین روابط صمیمانه ای با یکدیگر ندارند یا دچار ضعف کلامی، چشمی و لمسی یا ناهماهنگی در تمایل به فعالیت جنسی و تعارضات خانوادگی و اختلافات زناشویی یا دچار احساس خشم از همسر هستند و در روابط خود درگیر قدرت بین زن و مردند یا از مهارت های جنسی و تفاوت های فیزیولوژیک بدن یکدیگر آگاهی و شناخت کافی ندارند؛ به گونه ای که مرد همواره قبل از زن به انزال می رسد و زن به طور مکرر در روابط جنسی ارگاسم را تجربه نمی کند، طبیعی است که به مرور زمان زن نسبت به رابطه بی میل شود. این گونه مسائل به عنوان دومین علت بروز بی میلی جنسی در زنان در گروه عوامل ارتباطی قرار می گیرد.
سومین علت سردمزاجی زنان عوامل مرتبط با آسیب های فردی است. برداشت منفی از تصویر بدنی نقش موثری در شکل گیری این اختلال دارد. معمولاً زنان بیش از مردان درگیر این تصور هستند و فکر می کنند از نظر اندامی، جذابیت های لازم را برای همسرشان ندارند. علاوه بر این، سابقه سوءاستفاده هیجانی یا جنسی، ابتلا به بیماری های روانی مثل افسردگی و اضطراب، ترس از بارداری یا شنیده شدن صدا حین برقراری رابطه جنسی از دیگر مواردی است که باعث بی میلی جنسی در زنان می شود.
نقش مردان در بی میلی زنان به برقراری رابطه جنسی
گاها نگرش منفی زنان نسبت به مسائل جنسی منجر به این می شود که فعالیت جنسی را قبیج و گناه بدانند و شرم و حیا، مانع از بیان خواسته و نیازهایشان شود. چنین نگرش منفی ای نسبت به مسائل جنسی، مانع بزرگی جهت ایجاد تحریکات بدنی و حتی خودابرازگری در زنان است و باعث می شود فرد حتی فکر کردن و خیالپردازی جنسی را گناه بداند. ولی با توجه به اینکه مهم ترین ارگان جنسی، مغز است و نقش مهمی در رفتارهای جنسی ایفا می کند، هر چقدر که کمتر به مسائل جنسی فکر و مانع خیال پردازی شود، میل ایجاد به برقراری رابطه در فرد کمتر به وجود می آید.
پنجمین عامل مؤثر در بی میلی جنسی زنان، عوامل فیزیولوژیکی است. پایین بودن سطح تستوسترون، ابتلا به بیماری هایی مثل سوءتغذیه، تیرویید، دیابت، تنگی عروق و همچنین استفاده از قرص های ضدبارداری، ضدافسردگی، ضدفشارخون و شیردهی می توانند از عوامل مؤثر در ایجاد اختلال بی میل جنسی در زنان باشند.در صورتی که زوجی احساس می کند، دچار اختلال بی میلی است، بهتر است این مساله را جدی بگیرند. بروز این اختلال می تواند منجر به کاهش روابط عاطفی و صمیمیت در زندگی مشترک شود و عواقب جبران ناپذیری را در زندگی مشترک بر جای بگذارد و حتی ممکن است به قهر و جدایی بین زوجین منجر شوند. بنابراین هر چه زودتر به متخصص مربوطه مراجعه کنند تا اقدام های درمانی لازم با توجه به علل مؤثر در بروز این اختلالات صورت بگیرد.
برای اطلاعات بیشتر با شماره ۹۰۹۹۰۷۱۶۵۲ از تلفن ثابت از سراسر کشور( تهران و شهرستانها) تماس بگیرید.